هانیا عشق قشنگ مامان و بابا

هانیای عزیزم سلام دلتنگم، مثل همه ماهیانی که در گلوی تُنگ گیر کرده اند؛ مثل همه ابرهایی که بغض آسمان را به دوش می کشند؛ مثل رودهایی که خویش را گم کرده اند. دلم گرفته است، مثل همه روزهای بارانی؛ مثل دل دیوار سیاه پوش حسینیه، مثل شمع های سقاخانه، مثل مادربزرگ که این روزها، بی اختیار اشک می ریزد. تشنه ام، تشنه تر از همه ابرها، تشنه تر از همه سنگ ها، تشنه تر از کویرهای بی باران، تشنه تر از دجله، فرات، کوفه، علقمه، تشنه تر از همه آب هایی که به دنبال لب های خشک تواند، تشنه تر از همه آب ها و آدم هایی که راه به سراب می برند. کاش می توانستم تشنگی لب های تو را ببوسم! کاش تَرَک لب های تو، رودم می کرد! من به اشک های خودم پیوسته ام. سال هاست که...

 هانیای عزیزم سلام هرگاه دلم به وسعت غروب پاییز می گیرد و از تمام ستاره های خاموش آسمان ناامید می شوم، هرگاه ثانیه های علاقه ام سنگین تر از قبل قدم برمی دارند و شوق داشتن تو از خود بی خودم می کند به سراغت می آیم، هر چند نرم و آهسته تر از قبل. دلنوشته هایم را از نو می خوانم تا جان در کالبدم بدود، روانم تازه تر شود و چیزی شبیه قلقلک، تو را در من نوازش کند. دختر نازنینم، هرگاه خواندن و نوشتن را آموختی و هر زمان به این دلنوشته ام رسیدی به دقت بخوان تا اگر روزی پرسیدند مادرت به چه خاطر برایت می نوشت دلیل محکمی داشته باشی. بگذار همگان بدانند، منِ خسته می نویسم که بهانه های ریز و درشت دلم به تو ختم شود، برای لحظاتی که دلم تو را می خواه...

دلبر ناز مادر سلام باز هم یه هفته دیگه گذشت و بالاخره یه فرصتی دست داد تا بتونم وبلاگ هانیای شیرین تر از جونم رو کامل کنم. راستش از بس توی اداره سرم شلوغ شده بعضی وقتا نمی دونم چطوری برای کارام برنامه ریزی کنم ولی وقتی بی هوا مرغ خیالم می زنه سرش و پرواز می کنه و میاد خونه پیش دختر عزیزم تموم خستگیام از تن خسته ام فرار می کنه و من می مونم و یه رویای شیرین و یه حس که لذت بخش تر از اون رو تا حالا تجربه نکردم. یهو سرم رو بلند می کنم و می بینم نیم ساعت گذشته و ای دل غافل دوباره از کارام عقب موندم. می بینی حتی فکر کردن به شیرین کاریات، نق زدنات، خنده های قشنگت، گریه هات اونم از اون نوعی که دهنت رو باز نمی کنی و فقط ادای گریه درمیاری همه و همه ب...

رویای زیبای مادر سلام آخیش... یعنی واقعاً این منم که نشستم و با آرامش دارم وبلاگ دختر گلم رو می نویسم... دختر نگو هزار ماشاء الله بمب انرژی و فعالیت که اگه قاطی کنه انرژیش از انرژی هسته ای هم بیشتر می شه... با هزار زحمت و من بمیرم تو بمیری افتخار دادن چشمای قشنگشون رو ببندند و بگیرن بخوابن... الان که دارم می نویسم ساعت 20 دقیقه به هشت شبه و بابا مهدی بعد از مدت ها رفته سالن تا به دوستاش سر بزنه... عمو فرهاد هم که تنها از تهران اومده و هنوز سر کاره و برنگشته... مادر جون و پدر جون هم طبق معمول پای اخبار و اطلاعات جهان و ایران و این ور و اون ورن... مامان آرزو هم که من باشم نشستم دارم از این سکوت لذت می برم و چای می خورم... به به... این...

امید مادر سلام می بینم که 9 ماهگی دختر عزیزم دیشب تموم شد و از امروز هانیای من جزء نی نی های 10 ماهه حساب می شه... دیگه وقتی بهت می گم نی نی یه جوری می شم آخه هزار ماشاء الله دیگه بزرگ شدی و آدم روش نمی شه بهت بگه نی نی... دخترم خانم شده و دیگه کم کم باید خودمون رو آماده مراحل پیشرفته تر بچه داری کنیم...  امروز پنج شنبه عید غدیر خم و روز جشنه. الان که دارم می نویسم ساعت نزدیکای 8 صبحه و بی خوابی حسابی کلافه ام کرده. شما و بابا مهدی هم مثل پت و مت که هیچ وقت از هم جدا نمی شن و همیشه فکر خرابکارین توی هم گره خوردید و خوابیدید. پای تو توی چشم بابایی و دستای بابایی زیر سر شماست. دو شبه که خوب می خوابی و دیگه بینیت به لطف پوار زدنای شبون...